| < Dag 12 | ||
| Dag 13 - Vrijdag 29 maart |
Hanami in Katsuura |   |
| B.H. Orient, Tokushima-shi - ¥ 4900 westerse kamer met douche en WC, diner en ontbijt Tempel: 19 Tatsueji 立江寺 Afstand: 16,5 km / 12 km JR Mugi line van Nikenya-eki > Tatsue-eki |
||
| Klik hier voor alle foto's van deze dag in een diashow / Click here for all pictures of this day in a slideshow. | ||
Ik ben om 5.45 wakker, het ontbijt is om 6.15. De serveerster biedt me koffie of cola aan. Nee, dank je wel, ocha graag. Ik krijg een omelet met een paar dikke, kleffe plakken wit brood erbij. Daar gruw ik echt van en ik vraag in plaats daarvan om rijst, gohan o kudasai? Even later brengt ze me een kom warme gekookte rijst met een paar schaaltjes pickles en groentes erbij. Dat eet ik toch liever. Goed om te weten dat ze in business hotels 'westers' eten serveren. Niet mijn kopje thee! |
 Trein naar Tatsue  De shukubo van Tatsueji |
|
 Klik op de foto voor filmpje |
 Wegwijzer naar nr 20, Kakurinji |
 Tatsue Junior High School
|
|
Om 9 uur neem ik een lange pauze met 2 SoyJoy-repen en een blikje fruit/groentesap op het schoolplein van de Kushibuchi E.S. (Elementary School). Het schoolplein is hier uitgestorven, het lijkt ook wel of er niemand in de school is. Er staat 1 auto
naast de school en voor de open schooldeur staan bakken vol bloemen. Misschien is de school inmiddels gesloten? Zoals zoveel scholen op Shikoku. Ik blijf hier een poosje uitrusten, mijn voeten en knieën doen pijn. Ik doe mijn schoenen uit, verwissel voor 't eerst deze tocht mijn inlegzolen en neem ook maar een pijnstiller. Het is nog steeds bewolkt, het waait een beetje, maar de zon komt af en toe wel door. Het wordt vandaag 17 graden zie ik in Weather+. In de verte hoor ik kikkers kwaken in een rijstveld. Ik denk: 'Tanbo de kaeru ga iru' , Er zitten kikkers in het rijstveld'. Een leuk zinnetje om te reciteren onder het lopen. Ik heb er pas 4,5 km opzitten, moet nu toch echt verder. Om 9.45 trek ik de stoute schoenen weer aan. |
||
 Kushibuchi Elementary School |
 Een uitgestorven schoolplein |
 Aankondigingen voor Matsuri, Festivals |
| Even voorbij de school staat de poort van een Shintoschrijn, de Hachiman Jinja zie ik op de kaart. Ik zou er wel even een kijkje willen nemen, maar de hoge trap weerhoudt me ervan, ik wil mijn knieën vandaag niet teveel belasten. Een oude vrouw bij een mikanwinkeltje langs de weg geeft me 2 mikan. Om 10.40 kom ik bij een zijweggetje, waarlangs bloeiende kersenbomen staan met lampionnen versierd. Op de kaart zie ik dat er vanaf hier een groen pad loopt dat kronkelend zo'n beetje evenwijdig aan de henroroute gaat. Dat lijkt me rustiger en mooier wandelen in plaats van langs autoweg 22. Ik ga dus een kleine omweg maken. |
||
 Hachiman Jinja |
 Sakura |
|
|
Aan het zijweggetje staat een poort van weer een andere Shintoschrijn waar de Kodomo no hiroba, Kinderdag op 5 mei, al aangekondigd staat. Er is hier een toilet in een soort buurthuis naast de Jinja en een picknickplaats onder de sakura. Ik vraag voor de zekerheid de weg aan een vrouw die met haar zoontje naar de Jinja gaat. Er lopen vanaf hier 3 paden het bos in en ik wil niet weer verdwalen. Ik moet het rechtse weggetje aanhouden, zegt ze, en dat komt uit op weg 16. Ik hou hier een plaspauze, drink koffie en eet een onigiri, Om 11.15 ga ik verder en het is een goede beslissing, ik kom door een gezellig gehucht met tuinbouw en veel bloeiende bomen. Er zijn hier overal mensen aan het werk op het land. En ik zie een bruin beest snel voor me weg schieten: een marter! Veel zijweggetjes hier, dus ik vraag de weg aan een boerin die haar vrachtwagentje aan het inladen is. Rechts aanhouden zegt ze en zij geeft me ook 2 mikan. Vandaag krijg ik zeker geen vitaminegebrek. Het wordt warmer nu en ik geniet van deze alternatieve route. Een paar mannen die op hun land aan het werk zijn kijken mij een beetje verschrikt aan. Zijn ze hier niet gewend aan henro-san? Een vrouw in auto stopt naast me en vraagt of ik wel weet waar ik heen ga. Dit is niet de weg naar tempel 20 hoor! Ja, dank u wel, ik weet het, maar ik vind het fijn om hier zo rustig te lopen en en ik ga vandaag maar tot Kaneko-ya. Ah, so desu ka, ki wo tsukete! |
||
 Shidarezakura, treurkersenboom |
 Boerin pakt 2 mikan voor me |
 Geen idee welke groente hier groeit |
Om 12 uur ben ik in het stadje Katsuura. Het staat hier vol met poppen van het Poppenfeest of Meisjesdag op 3 maart: In etalages, op de stoep, in portieken en zelfs in de auto's voor een garage. In mijn routegids staat het vermeld bij dit plaatsje: Ningyōbunka kōryūkan, Big Hinamatsuri Festival. Naast een stenen wegwijzer naar tempel 20, Kakurinji, staat een tafeltje met een schaal mandarijnen en een brief erbij: Osettai, ohenro-san, o-mikan dōzo. Ik neem er nog maar eentje, ze zijn erg lekker, zoet en sappig. Ik pin ¥30.000 in het postkantoor en koop warme chocomel uit de automaat en ga naast de Ikuhina Elementary School op een rustig zijweggetje aan een kanaaltje mijn laatste 2 onigiri opeten. Mijn stappenteller geeft 11 km aan. |
 Hinamatsuri in Katsuura |
 Mikan osettai |
Poppenfeest op de achterbank |
Om 13 uur weer door. Het wordt echt warmer nu en ik doe een shirt uit.
Tegenover de school gaat een rustiger pad omhoog, dit is ook weer een omweg, maar ik heb tenslotte de tijd. Vanaf dit weggetje heb ik een mooi uitzicht op het dal met de rivier de Katsuura. Het loopt heerlijk en hier zijn geen vrachtauto's die me voorbij zoeven. Om precies 14.00 ben ik bij de splitsing naar Kaneko-ya. |
||
 Japanse iris |
 Rustig omweggetje |
 Uitzicht op Katsuura |
| Ik ben te vroeg bij Kaneko-ya, ze gaan pas om 15 uur open. Er staan al 3 henro-san te wachten. Ik kijk nog wat rond bij het kanaal en maak weer veel te veel foto's van al die kersenbloesem. Er was me verteld dat ik een kamer zou moeten delen hier. Maar nu de gastheer ziet dat Erii-san een gaijin is, krijg ik een kamer voor mezelf op de eerste verdieping. Alles in deze kamer is een beetje smoezelig, stoffig en ook nogal wippiewappie, de gordijnroetjes vallen van de muur als ik de gordijnen dichtschuif en de lichtknopjes werken niet. Dit had Hirano-san al gezegd over Kaneko-ya, hij wilde er daarom niet overnachten. Ik heb er geen moeite mee, moet er wel om lachen, maar vraag even om hulp met de gordijnen. De gastheer komt alles vastzetten en schakelt het licht in. Deze kamer wordt volgens mij niet vaak gebruikt, zelfs de kleerhangertjes zijn stoffig. De tatami, de futon en de dekens zijn gelukkig wel schoon en de ofuro hopelijk straks ook. Mijn raam kijkt uit op de straat met daarachter het kanaal met de sakura. Ik heb toch weer 15 km gelopen en dat is goed te voelen aan mijn knieën en onderbenen. Ik maak mijn bed op, ga lekker liggen en doe eerst een dutje. Ik word wakker van de mededeling via de intercom dat het bad voor de vrouwen klaar is. Ik zit in de, gelukkig schone, ofuru met 2 andere praatgrage henrodames. Het gesprek gaat redelijk goed. Over de wandeling en de mooie sakura overal. Ik doe mijn wasje en hang het te drogen op hangertjes voor de hete luchtverwarming op mijn kamer. |
||
 Ik ben helemaal blij van deze hanami |
 Trotse ouders |
 Kaneko-ya |
|
Om 18 uur worden we via de intercom opgeroepen voor 't diner in de eetzaal.
Er is voor mij gedekt aan een apart tafeltje. De wat stuurse gastheer heeft mijn blad met eten zo neergezet dat ik met mijn rug naar iedereen toe zit. Ik draai mijn blad om en pak een andere stoel, zodat ik de tafel naast me waar alleen mannen aanzitten kan zien. 1 man vraagt waar ik vandaan kom, we praten even kort, de andere mannen negeren me. De 2 dames zitten met hun man aan aparte tafeltjes en bemoeien zich eveneens niet met de andere henro-san. Dat is ook wel eens anders, zoals toen in Sakura.
Maar ik vind het wel best zo, het is best vermoeiend om voortdurend Japans te praten en te verstaan. Het eten is erg lekker en meer dan genoeg. Direct na het eten wandel ik langs het kanaal met de verlichte sakurabomen. Een feeëriek gezicht. Er zijn veel wandelaars en een paar mannen staan op de brug met camera's op statief hun mooiste shot te maken. Je kunt ook in een bootje rondgevaren worden door gondeliers, het gaat er vrolijk aan toe, maar niet overdreven lawaaierig. Ik film een paar stukjes. Deze Hanami* is een vredig soort lichtjesavond, geen druk feest met eten, drinken, muziek en gezang, maar gewoon rustig wandelen en genieten van de bloeiende bomen. *Hanami, het kijken naar de kersenbloesem gebeurt eind maart - begin april. In deze periode staat, afhankelijk van het gebied, de Japanse kers, sakura, in bloei. De korte bloeiperiode van de sakura symboliseert de vergankelijkheid van het leven. Er worden picknicks georganiseerd (vaak ook door bedrijven) om naar de bloeiende kersenbomen te kijken. | ||
 Wachten tot Kaneko-ya opengaat |  Hanami lichtjesavond in Katsuura
| |
| Het is buiten het pad langs het kanaal overal pikkedonker, met mijn iPhone licht ik mezelf bij op de weg naar de 24-uurs winkel Sunkus, waar ik boodschappen doe, ik koop proviand voor 2 dagen en trakteer mezelf op een grote beker ijs met azuki, zoete rode sojabonenpasta. Om 20 uur ben ik terug op mijn kamer. Ik heb in totaal 16,5 km gelopen vandaag en ik mijn onderbenen zijn zwaar en stijf. Ik ga op onderzoek uit in de gang, het is hierboven nog rommeliger dan beneden, overal liggen spullen opgestapeld. Het is een chaos eigenlijk en hier is ook alles een beetje viezig en stoffig. Ik zoek een stapel zitkussens uit die er redelijk schoon uitzien. Zo installeer ik me met kussens onder mijn benen en in mijn rug voor de televisie en geniet van mijn ijs. En ik zoek mijn foto's uit, gooi er veel weg en werk mijn dagboek bij. Ik ga vroeg slapen. Morgen weer 2 berg-etappes... |  Mijn knusse kamer | |
| Klik hier voor alle foto's van deze dag in een diashow / Click here for all pictures of this day in a slideshow. | ||
| < Dag 12 | ||
