Wandelen met Kūkai

< Dag 49		Dag 51 >
Dag 50 Zaterdag 5 mei	Mategai vangen op Kinderdag
B.H. Kan-onji, Kan-onji-shi, ¥ 4000 westerse slaapkamer met badkamer, sudomari Rustdag: Wandeling langs Saita-gawa, braderie, Kotohiki Kōen, strand en onsen Afstand: 15 km
Klik hier voor alle foto's van deze dag in een diashow / Click here for all pictures of this day in a slideshow.
Ik heb goed geslapen en sta op 8 uur op. Zo te zien wordt het weer een stralende dag. Ik pak mijn tas voor een dagje park en strand. Ik check mijn mail, er is een PDF van Jaap die ik niet kan openen, jammer. Ook een mail van Higashimura-san met de foto's die hij gisteren maakte. Leuk, ik antwoord om te bedanken en doe er een paar van mijn foto's bij. Als ik café au lait wil gaan halen uit de automaat komt Higashimura-san langsrijden in zijn auto. Hij woont hier vlakbij en is op weg naar de fotowinkel. Hij zegt: 'Ik heb je gemaild.' En ik: 'Ja, bedankt, dat heb ik gezien en ik heb jou al teruggemaild'. Hij vraagt wanneer ik vertrek en ik zeg morgenvroeg. Of het het goed is dat hij nu nog even langs komt. Prima! Ik haal koffie en hij gaat zijn foto's ophalen. We drinken thee in de lobby van het hotel en hij geeft me een afdruk van de foto die hij van me maakte en van een mooie bloem. Hij laat de andere foto's zien van zijn gezin op het barbecuefeest van vrienden gisteren. Hij heeft ook een kleinzoon van 10 jaar. Ik laat hem mijn familiefoto's zien en daarna de foto's van Unpenji en andere tempels die hij kent. En we praten over het lelijke beton dat overal te zien is, zoals bij tempel 68. Hij vindt het jammer dat er tegenwoordig nog steeds zoveel in beton gemaakt wordt door de Japanners. Dat komt door de tijd na de oorlog, legt hij uit. Toen was iedereen zo arm en er was zoveel vernield en met beton kon van alles goedkoop en snel gebouwd worden. En daar zijn de Japanners nu heel goed in geworden. Wel begrijpelijk dus, maar het is helaas zo lelijk vaak! Kijk maar naar al die betonnen versterkingen langs de zee en op de berghellingen. We beloven elkaar te mailen en nemen hartelijk afscheid.		Twee foto's gekregen van Hisa-san
Ik maak telefonisch mijn reserveringen voor de shukubo van Zentsuji voor morgen en bij Utangaru voor dinsdag. Het gaat allemaal goed, Japans spreken en vooral verstaan over de telefoon gaat vooruit. Ik neem weer het rustige pad langs de rivier, tenminste dat denk ik, maar als ik op de weg naar de brug loop, staat daar een lange file. Blijkt er een soort braderie op het terrein langs rivier te zijn en het eerste gedeelte is nu parkeerplaats.
Braderie langs de rivier	Kindervoorstelling	De DJ
Het is er gezellig druk, met kraampjes die eten en drinken verkopen, o.a. Mexicaanse tortilla's en pizza's. Verder worden er de gebruikelijke spulletjes verkocht, net als bij ons. Het thema van de markt is: Peace en Eco. Er staat een DJ, er is een kindervoorstelling en een tent waain de kleintjes kunnen spelen met duplo en houten blokken. Het is tenslotte Kinderdag. Maar er zijn geen springkussens en er wordt ook niet geschminkt, zoals bij ons meestal het geval is op Bevrijdingsdag. Kodomo no hi, Kinderdag, is een nationale feestdag. Vroeger heette deze dag 'jongensdag' of Tango no sekku, het Irisfestival. Deze dag heet nu 'kinderdag' omdat men het politiek incorrect vond om jongensdag als nationale feestdag te vieren en meisjesdag op 3 maart niet. Op deze dag laat de familie aan de buurt zien dat er jongens in het gezin zijn door een Koi no bori, karpervlaggen, uit te hangen. De bovenste karper stelt de vader voor, de tweede de moeder, de volgende de zoons (nu officieel zoons én dochters). Deze traditie komt voort uit de gewoonte van de samoerai uit de Edo periode om karpervormige wimpels als teken van kracht te zien. Binnenshuis worden poppen in samoeraikleding en kabuto, samoeraihelmen, neergezet als wens dat zoons opgroeien tot dappere mannen.
Gezonde frozen sapjes	Tortilla's	Pizza's
Het thema van deze markt is ecologie en vrede. Alles wat hier verkocht wordt is gezond en verantwoord en het gaat om de verbroedering tussen alle landen. Ik koop een scone en bruin brood voor ¥ 950: 2 bruine bolletjes met vruchten gevuld en 2 dikke plakken bruin zuurdesembrood. Ik heb enorme zin in stevig bruin brood met kaas, ik mis het ineens na al die weken onigiri en mochi. Kaas koop ik later, voor mijn ontbijt morgen. Ik slenter wat rond en maak hier en daar een praatje. Het is leuk om tussen de plaatselijke bevolking te lopen en mee te maken hoe ze deze feestdag vieren. Hierna ga ik verder langs de rivier en over de brug naar het park Kotohiki Kōen.
In Kotohiki Kōen	Foto maken van de zandmunt	Val er niet af!
Achter de twee tempels loop ik omhoog via een slingerende weg naar het uitzichtpunt om vanaf daar te kunnen kijken naar een grote munt van zand. Die stelt een 17e eeuwse munt voor en heet 'Kan-ei-tsuho'. Het kijken naar de munt moet geluk brengen: een goede gezondheid, een lang leven en vrij van financiële zorgen! Er zijn veel mensen met kinderen daarboven, iedereen maakt foto's van de munt en wil er mee op de foto. En ik natuurljk ook. En het is een mooi uitzicht hier. Op de zee en naar rechts op het land met veel kassen en links op het strand naast Kan-ei-tsuho waar zo te zien veel mensen zitten. Daar moet ik dus zijn!
Ook ik moet met de munt op de foto	Picknicken en kijken naar de munt	En allemaal een foto maken
Ik ga om half 1 eerst naar beneden om bij tempel 69 ocha drinken op het terras. Daar zitten twee henrosan: een Braziliaan en zijn Japanse vriendin die de henro op de fiets doen. We praten even over hun tocht, het valt niet mee op de fiets. En wie komt daar aan? Takako-san! We ontmoetten elkaar op 17 april in de trein naar Nakamura. Ze sliep toen ook in de Youth Hostel bij Ashizuri-misaki. Ze vertelt dat ze maandag en dinsdag net als ik in Zentsuji en Utangaru wil slapen. Maar nu moet ze snel verder, want ze krijgt kuruma-osettai, een lift, naar tempel 70, Motoyamaji.
Fiets-henrosan uit Brazilië	Met zijn Japanse vriendin	Weerzien met Takako-san
Ik loop naar 't strand via de hoge trap naast de tempel en een kronkelend pad omhoog en weer omlaag door een naaldbomenbos en langs de randen van de zandmunt. Die ziet er van dicht bij veel minder spectaculair uit. Er lopen mannen met emmers die kant op, gaan ze iets doen met het zand? Misschien moeten ze de randen van de munt bijwerken? Geen idee. Ik trek mijn badpak aan onder mijn kleren in het toilet bij de parkeerplaats. Het is er viezig, veel kinderen hebben hier al met zand en water geknoeid zo te zien. Er is een sportveld en een speeltuin waarnaast de mensen zitten te picknicken onder de bomen. Uit de verte ziet het er gezellig uit op het strand, maar het is toch niet het strandleven zoals bij ons. Niemand gaat in zee, iedereen is volledig gekleed, er zijn hooguit een paar pootjebaders.
Langs de munt	Veel mensen daar bij de zee	Speeltuin naast de parkeerplaats
Als ik dichterbij kom, zie ik het pas goed. Iedereen is in de weer met emmertjes en schepjes: ze zoeken schelpdieren. Op 5 mei is dat hier traditie. Higashimura-san vertelde al zoiets, maar ik begreep dat het zo massaal gedaan wordt. Hele gezinnen met kleine kinderen zijn aan het graven naar mategai, scheermessen. Ik ga kijken hoe ze dat doen. Eerst een beetje zand wegschuiven, een gaatje zoeken, zout erin strooien, even wachten, dan komt het scheermes omhoog, snel grijpen en trekken. Daar zijn dus die emmers voor! Ik zie nu overal emmertjes staan voor de mategai. De man die me het laat zien hoe het moet, vertelt dat ze erg lekker zijn als tempura of in een beetje boter gebakken. Dat is vandaag hier dus het feestmaal bij veel families. Hier een filmpje op YouTube om te zien hoe het vangen in zijn werk gaat.
Dit is geen pootjebaden!	Wat doen ze nou precies?	Klik op foto hoe mategai te vangen!
Maar ik kan niet tussen al deze mensen gaan zitten zonnen in mijn badpak en gaan zwemmen. Ook al is het er warm genoeg voor. Ik loop wat rond, praat met een paar mensen en maak foto's van het vangen van de mategai. Kleine kinderen proberen het al. Iedereen is aardig en vindt het leuk dat ik foto's van ze maak, vooral de mensen met kleine kinderen. Ik vertel dat we die schelpdieren in Nederland ook hebben. Maar meestal zien wij alleen de massaal aangespoelde lege scheermessen op het strand liggen. Het beestje zelf heb ik bij ons nooit gezien. Ik had geen idee dat je ze zelf kan vangen, laat staan opeten.
Hele families zijn druk bezig	Al een halve emmer vol	Jong geleerd...
Ik ga terug naar de rivier, het water staat nog laag en ook daar zijn mensen in de rivierbedding mategai aan het vangen. Ik loop de pier op. Een paar mannen en een jongen zijn er aan het vissen. Helemaal aan het eind zit een man alleen te vissen en hij antwoordt op mijn vraag waarom er niemand in zee gaat zwemmen met dit mooie weer: Wij vinden de zee veel te koud, wij gaan pas in de zomer, in juli en augustus, zwemmen. Nou, ik vind het niet te koud! Links van de pier staat een gebouw aan het strand en ik realiseer me dat het een onsen met restaurant is. Het strandje ervoor is uitgestorven, niemand zoekt daar naar scheermessen.
Langs de rivier...	...de pier op	Visser zegt: De zee is nog veel te koud!
Ik installeer me op het strandje voor de stenen van de pier aan en kan eindelijk mijn langverwachte duik nemen. Het water is heerlijk en heel helder. Ik lig een poosje te zonnen en te soezen en daarna werk ik mijn loopschema voor morgen en overmorgen verder uit. Het is echt genieten bij de heerlijk rustige, kabbelende zee. Tegen half 5 kleed ik me aan en wandel naar de onsen. Entree kost hier wel ¥ 680, maar dan heb je keus uit veel baden, zowel binnen en buiten en een sauna. Er zijn veel gezinnen met kinderen en het is een gezellige boel in het hete binnenbad. De jongetjes tot een jaar of 8-9 zijn mee met hun moeders, oma's en zusjes. Ook hier toch weer dat contrast: een prachtig aangelegde rotstuin met bomen en planten, baden met mooie rotspartijen en een waterval, maar de muren van de douches zijn lelijk, vies met zwarte schimmelvlekken. Het plafond boven het hete bad ziet er niet uit, vol kringen en afgebladderde verf. En het hek langs het pad naar de tuin zit vol roest. De baden zijn echter perfect, schoon en in de tuin is een lekker koud dompelbad, een warm bubbelbad en binnen een paar massagebaden. En er is een mist/motregen ruimte wat heerlijk is om af te koelen na de sauna.
Terug over de pier	Rustig strandje naast de onsen	Het mategai strand is nu uitgestorven
Als ik uitgebaad ben en me aangekleed heb ga ik in het restaurant udon met garnalentempura eten. Ik krijg er een groot glas sap bij als osettai. Onder het eten geniet ik van een mooie zonsondergang boven zee. Veel gezinnen blijven hier eten, dit is duidelijk een feestdag voor de kinderen. Ik klaar ben met eten en zie ik ineens op mijn iPhone, die ondertussen ligt op te laden met geluid uit, Stefans gezicht schermvullend verschijnen. Verhip, ik word gebeld! En ja hoor, het is Noëlle. Ze is dit weekend bij Stefan en belt me met zijn telefoon. De kinderen zijn deze meivakantie een hele week bij Thom. Ze vertelt hoe de situatie is. Ze gaan nu naar een mediator, maar de gesprekken gaan erg moeizaam. Thom zit nog steeds vol woede. Zelf doet ze het rustig aan, ze heeft geen nieuwe baan in het vooruitzicht. Ik vind fijn om wat langer met haar te praten.
Na de onsen lekker eten!	Zonsondergang boven de rivier	In het donker terug
Om half 8 wandel ik in het donker terug langs de rivier, ik weet inmiddels goed de weg hier. Bij de Daily tegenover het hotel koop ik wat drinken, kaas en een toetje. Ik betaal de hotelrekening en zeg dat ik morgen zo vroeg mogelijk vertrek. Op mijn kamer doe ik een klein wasje, pak mijn rugzak zover in en kijk TV. Er is een leuk kinderprogramma op en daarna komt er een documentaire over Kabuki. Interessant en ik kan aardig wat verstaan van het interview met een Kabuki speler. Ik chat met Jaap. Hij zit op het bevrijdingsfeest in de Hout en de zon schijnt daar ook. De mail met zijn PDF kan ik nu lezen. Dat heeft hij mooi gedaan, wat foto's van mijn tocht met wat stukje uit mijn dagboek aan familie en vrienden gestuurd. Ik hoop maar dat alle ontvangers zijn PDF kunnen openen. En zo is het al weer 12 uur... Het was een mooie zondag vol afwisseling.
B.H. Kan-onji
Klik hier voor alle foto's van deze dag in een diashow / Click here for all pictures of this day in a slideshow.
< Dag 49		Dag 51 >