| < Dag 64 | ||
| Dag 65 Maandag 20 mei | Weerzien met Etienne |    |
| Ekōin in Koyasan - ¥ 10.000 luxe tatamikamer met vegetarisch ontbijt en diner Okunoin Afstand: 5 km |
Klik hier voor alle foto's van deze dag in een diashow / Click here for all pictures of this day in a slideshow. | |
 |
||
| Papa's verjaardag.
Ekoin in Koyasan Het regent nog steeds een beetje. En ik voel nog steeds niet zo goed. Ben dus ook niet naar de ochtendceremonie gegaan. Ik hoor wel de taiko bij de vuurceremonie. Ben een beetje verdrietig en zie 't even niet zo zitten. Geen reacties op mijn mail van zaterdag aan de familie naar aanleiding van verslag over Pa en dan denk ik dat ie niet is aangekomen. Het is dus grijs en druilerig weer en zo voel ik me ook. Alleen en depri. Zal de reactie wel zijn op het hele henrogebeuren...😰😪😩😢 Ik voel me alleen en heb niemand om mee te praten en te delen over de henro. Dat is wel jammer. Er zaten hier gisteren nog wel 2 Japanse henrosan, maar die heb ik nauwelijks gezien. Wel wat leuke ontmoetingen en gesprekken op Okunion gisterenmorgen. Met Jaap gechat, t van me afgeschreven/gechat en opgestaan, de was gepakt en eerst zelf in bad gegaan. Daar knapte ik wel van op. Even achter de PC gezeten en daar in gesprek met 2 Nieuw Zeelanders: vader en dochter, hij woont in Rotorua. Van alles besproken over hun leven daar en onze reis toen. Hij was ook veel in Nederland geweest op vakantie, heeft er vrienden. Toen ik mijn was naar de laundry had gebracht, die draait een half uur, en terugliep gingen ze net weg, maar wisten niet waar de bushalte was. Heb ze erheen gebracht en laten zien hoe laat de bus komt naar de cable car. Terwijl ik met ze stond te praten en afscheid van ze nam, hoorde ik 'hello!' Stond Etienne, de Belg, aan de overkant! Dat is een leuke verrassing, hartelijk weerzien dus en gelijk samen opgelopen. Hij gaf me osettai: cafe au lait uit de automaat, zelf was hij al aan een biertje en een sigaret toe. Lunchafspraak gemaakt voor 12 uur. Hij zit een paar tempels verderop en moet zijn rugzak gaan pakken, want hij vertrekt vanmiddag naar Osaka. Ik ben even op zoek gegaan naar batterij, niet gevonden. En pijnstillers en pleisters gekocht. Was opgehaald en op kamer te drogen gehangen bij t open raam. Het werd inmiddels weer zonnig en warm. Dus een leuke middag gehad, eerst met Etienne sushi met sake in leuk restaurant en daarna echte cappuccino met chocoamandelen toe in Kasakuni Cafe. Etienne is 58 jaar, getrouwd en heeft 2 volwassen kinderen. Hij is osteopaat dus begreep alles van mijn klachten. ik liep even heel moeilijk omdat ik op mijn kamer weer even op mijn knieen had gezeten, moet ik niet meer doen. Lotus is OK maar de diamantzit niet. Terug bij de tempel 2 leuke meiden ontmoet: Française Clairline met Japanse vriendin Masako. Ze zijn net aangekomen en gaan dorp even in. We zien elkaar bij de meditatie weer. Meditaties gedaan: op mijn kamer Shakyo: kanji tekst HS overschrijven met een soort vulpotlood maar dan met een penseeltje. Daarna in de meditatiezaal gewoon stilzitten met z'n allen en naar de A in Sanskriet kijken, dus soort zazen. Ik viel er bijna bij in slaap...😴 😇 Met Claireline en Masako nagepraat en op mijn kamer wat verteld over de henro en kaart enzo laten zien. Claireline had er ook even aangedacht om te gaan lopen, maar de tijd is niet geschikt nu. Eten werd gebracht en de dames werden gesommeerd ook naar hun kamer te gaan want t eten werd koud. Tijdens het eten werd er iets omgeroepen, kon het niet verstaan, maar het bleek weer de avond wandeling te zijn. De 2 meisjes gingen ook en uiteindelijk bleek het een grote groep te zijn weer. Met 2 jonge monniken erbij als gids. Jammer genoeg niet met Nobu dit keer, dus er werd niet veel in t Engels vertaald en ik volg die lange verhalen nog echt niet in t Japans. Met zijn allen op pad, raak aan de praat met een jongen uit Nederland, Orrin, hij sprak me aan, had al gehoord dat er nog een Nederlander in tempel logeerde. Bleek dat we voordat we de Okunoin op gingen allemaal een lampionnetje kregen en zo in een lange rij t pad op. Veel te druk en ik vond er niets aan. De uitleg was niet te volgen en ik loop toch echt liever alleen. Mijn lampion aan Zwitsers meisje achter meegegeven en rechtsomkeert gemaakt. Orrin ook, hij had smiddags in zijn eentje daar ook al rondgezworven. Net als ik toen veel verder en hoger de smalle paadjes opgegaan. Toen we terugliepen kwam er net nog zo'n groep met lampionnen aan. Elke tempel organiseert zijn toeristische uitstapje met de gasten. Orrin het hok met de wasmachine gewezen en hem uitgelegd over de ofuro. Die kende hij nog niet en aan hem te ruiken had hij dat wel nodig. Hij gaat nog een maand rondtrekken en ik heb hem gezegd dat als hij er zo bij loopt, stinkend naar oud zweet, dat hij wel gemeden gaat worden. Japanners zijn heel schoon en die ruik je eigenlijk nooit (soms wel hun slechte adem). Nog achter de PC update op FB gezet en ondertussen liep de stream ook weer. Was helemaal vergeten dat hier ook WIFI is! Orrin kwam ook weer aan, frisgewassen en in yukata. Hij vond de ofuro veel te heet. Uitgenodigd als FB vriend. Chat met Tycho en Jaap. Nog even snel het bad in, niet te lang, want ik wil niet te zweterig weer in bed. Ga er weer vroeg in want morgen wel naar de ceremonies. Heb voor Tycho en Indy nu een Soegamagi beschreven met een wens: 孫は健康 Mago ha kenkou (gezondheid voor de kleinkinderen). Morgen beter opletten bij het verbranden! Toch weer 23 uur geworden. Zal de wekker zetten op 6 uur. |
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
| Klik hier voor alle foto's van deze dag in een diashow / Click here for all pictures of this day in a slideshow. | ||